Hjálpargögn: Rebbi og Mýsla
[Rebbi og Mýsla koma upp. Mýsla heilsar öllum glöð, en Rebbi er smeikur að sjá].
Mýsla: Sæl og blessuð. Gaman að sjá ykkur, krakkar!
Rebbi: Halló . . . [hvíslar]
Mýsla: Er ekki allt í lagi Rebbi?
Rebbi: Tja, ég veit ekki alveg . . . AAAH [hrópar upp yfir sig af hræðslu]
Mýsla: Hvað er að Rebbi?
Rebbi: Æji, mig dreymdi martröð í nótt.
Mýsla: Það er leitt að heyra Rebbi minn.
Rebbi: Já og núna er ég hræddur í hvert skipti sem ég sé skugga. Og Mýsla veistu hvað? Þeir eru út um allt!
Mýsla: Já, skuggar eru út um allt. Þú þarft ekkert að vera hræddur við . . . [Rebbi grípur fram í fyrir Mýslu].
Rebbi: Mýsla!! Það er skuggi á bak við þig!
Mýsla: [Mýsla kippist örlítið til] Ha?! Já, auðvitað. Þetta er bara skugginn af mér! Þú veist að þú ert líka með skugga.
Rebbi: Ha? Hvað segðirðu?
Mýsla: Þú ert líka með skugga, eins og við öll.
Rebbi: AAAAH! [Rebbi hleypur um eins og til að losna við skuggann].
Mýsla: Rebbi, Rebbi, Rebbi, slakaðu á! [Rebbi stoppar] Gerðu eins og ég. Andaðu inn um trýnið og út um munninn og aftur inn um trýnið og út um munninn. [Rebbi róast].
Rebbi: Veistu, ég kvíði svolítið fyrir því að fara að sofa í kvöld. Hvað ef ég fæ aðra martröð?
Mýsla: Ekki hafa neinar áhyggjur, Rebbi minn. Guð og Jesús og allir englarnir gæta okkar.
Rebbi: Já, ég veit . . . en ekki á nóttunni [fullvissa í röddinni].
Mýsla: Jú, Guð gætir okkar alltaf. Ekki bara stundum. Og Jesús vill hjálpa okkur að vera ekki áhyggjufull. Hann sagði að það væri óþarfi að vera með áhyggjur.
Rebbi: Úff, það er gott.
Mýsla: Já, nákvæmlega! Það er svo gott að vita að við erum aldrei ein. Ég er með góða hugmynd. Amma-mús kenndi mér bæn sem getur örugglega hjálpað þér að sofna í kvöld.
Rebbi: Nú, hvernig er hún?
Mýsla: Þetta er sko bæn sem ég fer alltaf með á kvöldin áður en ég fer að sofa. [Hljómar spennt]. Hún er svona:
Vertu yfir og allt um kring
með elífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Rebbi: Þetta er falleg bæn.
Mýsla: Það finnst mér líka. Ég ímynda mér alltaf að Jesús sendi litla sæta engla sem sitja á sænginni minni alla nóttina og passa upp á mig.
Rebbi: Það er fallegt. Mýsla ertu til í að kenna mér þessa bæn. Krakkar kunnið þið hana? Viljið þið læra hana með mér?
Mýsla: Já, auðvitað. Ég skal kenna ykkur hana. Hermið eftir mér.
[Mýsla segir eina línu í einu og Rebbi og krakkarnir endurtaka saman, eins og í hermibæn]
Vertu yfir og allt um kring
með elífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Rebbi: Vitið þið það, ég er ekki frá því að mér líði aðeins betur núna!
Mýsla: Það er nú gott að heyra.
Rebbi: Ég ætla að reyna eins og ég get að muna þessa fallegu bæn. Mýsla, við ættum að drífa okkur heim.
Mýsla: Það er rétt. Bless, krakkar! Sjáumst næsta sunnudag.